Page 36 - การรับรู้ภาพลักษณ์สินค้าของที่ระลึกจังหวัดสตูล
P. 36

21







                              4.1 ภาพลักษณ์ของกิจกรรมการสื่อสารการตลาด เชํน สื่อโฆษณาและประชาสัมพันธ์ที่ใช๎มี
                       ความทันสมัย มีรสนิยมที่ดี นอกจากนี้ ในแงํขําวสารก็ต๎องมีความเป็นเอกภาพจริงใจไมํโอ๎อวด

                              4.2 ภาพลักษณ์ของกิจกรรมสํงเสริมการขาย ในแงํรูปแบบและอรรถประโยชน์ตํอผู๎บริโภค

                       ทั้งนี้ยังครอบคลุมไปถึงกิจกรรมและอุปกรณ์การสํงเสริมการขายวํามีความทันสมัยและเหมาะสม
                       กับสินค๎า เชํน การจัดวางสินค๎า แคตตาล๏อก พรีเซ็นเตอร์ เป็นต๎นแตํอยํางไรก็ตาม ความประทับใจ

                       ของผู๎บริโภคที่สํงผลตํอการตัดสินใจซื้อสินค๎า หรือบริการนั้น  บางครั้งก็มิได๎เกิดจากจุดแข็งด๎าน

                       การตลาดของผลิตภัณฑ์เพียงสํวนเดียวหากยังขึ้นอยูํกับสํวนที่เป็นคุณคําเพิ่มอีกด๎วย นั่นคือ
                              5.  ภาพลักษณ์ที่พึงประสงค์ด้านการบริการ   ประสิทธิภาพของการบริการเกิดขึ้นจาก

                       องค์ประกอบสองสํวนคือ พนักงานบริการและระบบบริการ ธุรกิจจึงต๎องพัฒนาทั้งระบบการบริการ

                       เพื่อให๎มีภาพของความทันสมัย   ก๎าวหน๎า  รวดเร็ว  และและถูกต๎องแมํนย า   พร๎อมๆ  กับพนักงาน

                       บริการที่มีความเชี่ยวชาญ   คลํองแคลํว  สุภาพ  มีบุคลิกภาพและอัธยาศัยไมตรีอันดี   เพื่อให๎บรรลุ
                       เป้าหมายของการสร๎างภาพลักษณ์ด๎านบริการได๎เต็มที่

                              6.  ภาพลักษณ์ที่พึงประสงค์ด้านองค์การ   ถือวําเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวหรืออัตลักษณ์

                       (Identity)  ของแตํละธุรกิจ   โดยยึดแนวคิดในการเป็น   “องค์การที่ดีของสังคม ”  (Good

                       CorporateCitizen)  เชํน  ภาพลักษณ์ที่เกี่ยวข๎องกับความรู๎ความสามารถและคุณธรรมของเจ๎าของ
                       ธุรกิจและผู๎บริหาร  ความมั่นคงก๎าวหน๎าของกิจการ   ความทันสมัยและก๎าวหน๎าทางวิทยาการของ

                       ธุรกิจ ความรู๎ความสามารถรวมถึงประสิทธิภาพการท างาน และมนุษยสัมพันธ์ของพนักงาน ความมี

                       จริยธรรมและรับผิดชอบตํอสังคม   การท าคุณประโยชน์แกํสังคม   (เชํน  ในด๎านศิลปวัฒนธรรม
                       การศึกษาเยาวชน สิ่งแวดล๎อม ฯลฯ)

                              เกณฑ์ในการวัดภาพลักษณ์ นั้น (รุํงรัตน์ ชัยส าเร็จ, 2550) ได๎เสนอแนะเกณฑ์ในการศึกษา

                       ภาพลักษณ์ตามแนวคิดของ Philip Kotler โดยจ าแนกไว๎เป็น 2 ระดับ (ขั้นตอน) คือ
                              ระดับแรก ส ารวจความคุ๎นเคยของผู๎บริโภคที่มีตํอองค์การ สินค๎า และบริการท าโดยการวัด

                       ระดับความคุ๎นเคย (Familiarity Scale) ซึ่งแบํงเป็น 5 ระดับดังนี้

                                     (1) ไมํเคยได๎ยินชื่อมากํอน(Never Heard of)

                                     (2) เคยได๎ยินชื่อ (Heard of Only)
                                     (3) รู๎จักบ๎างเล็กน๎อย (Know a Little Bit)

                                     (4) รู๎จักพอสมควร (Know a Fair Amount)

                                     (5) รู๎จักเป็นอยํางดี (Know Very Well)

                                     หากพบค าตอบของผู๎บริโภคสํวนใหญํจ ากัดอยูํเพียงระดับ   1  และ  2  ก็แสดงวํา
                       ธุรกิจจะต๎องเรํงสร๎างการรับรู๎(Awareness) ให๎เกิดขึ้นโดยเร็ว
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41