Page 16 - การรับรู้ภาพลักษณ์สินค้าของที่ระลึกจังหวัดสตูล
P. 16
บทที่ 1
บทน า
1.1 ความเป็นมาและความส าคัญของปัญหา
ในปัจจุบันอุตสาหกรรมท่องเที่ยว นับเป็นอุตสาหกรรมที่มีความส าคัญต่อระบบ
เศรษฐกิจโลกเป็นอย่างมาก และอุตสาหกรรมท่องเที่ยวได้เจริญเติบโตจนเป็นรายได้หลักในหลาย
ประเทศ ท าให้ประเทศต่างๆ ให้ความส าคัญกับการส่งเสริ มการท่องเที่ยวมากขึ้น เนื่องจากรายได้
เกิดจากการส่งเสริมการท่องเที่ยวนั้น นอกจากจะเป็นการช่วยส่งเสริมให้สภาพเศรษฐกิจขอประเทศ
ดีขึ้นแล้ว ยังเป็นตัวกระตุ้นให้เกิดการขยายตัวทางเศรษฐกิจซึ่งน าไปสู่การจ้างงาน สร้างอาชีพ และ
ยังเป็นการส่งเสริมการพัฒนาท้องถิ่น ช่วยก่อให้เกิดการกระจายรายได้ และการลงทุนในธุรกิจที่
เกี่ยวเนื่องมากมาย อาทิเช่น ธุรกิจโรงแรม ธุรกิจการขนส่ง ธุรกิจร้านค้าร้านอาหาร ธุรกิจการน า
เที่ยว ธุรกิจของที่ระลึก เป็นต้น (สุพัตรา ชาญศิริรัตนา, 2556)
ของที่ระลึกเป็นสิ่งที่แสดงความมีน้ าใจระลึกถึงของผู้เดินทาง ต่อผู้รับฝาก ผู้รับก็ดี
ใจ ผู้ให้ก็มีความสุข จึงไม่เป็นเรื่องแปลกที่นักท่องเที่ยวบางคน จะซื้อของที่ระลึก ทีละหลายๆ ชิ้น
เพื่อน าไปฝากญาติมิตร สินค้าที่ระลึกบางชนิดเมื่อซื้อไปแล้ว ก็จะกระตุ้นให้ผู้ซื้อสนใจศึกษาค้นคว้า
หาความรู้เพิ่มเติม ถึงประวัติความเป็นมาของสินค้านั้นๆ หรืออาจให้การสนับสนุนให้นักวิชาการ
ค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่องนั้นเพิ่มเติม เช่น เครื่องลายคราม ลูกแก้วลูกปัด ลายทอผ้า เครื่องจักรสาน ฯลฯ
สิ่งเหล่านี้จะเป็นผลให้เกิดความก้าวหน้าทางวิชาการเพิ่มขึ้น และจะเป็นประโยชน์ต่อการศึกษาของ
ชาติในระยะยาว (การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย, 2557)
นอกจากนี้ของที่ระลึกบางชนิด จะเปรียบเสมือนทูตวัฒนธรรม ซึ่งมีผู้น าไป
เผยแพร่ยังส่วนต่างๆ ของโลก ท าให้ผู้คนรู้จักประเทศไทย หรือเป็นสิ่งกระตุ้นเร้าให้อยากเดินทาง
มาเที่ยว เช่นเครื่องไม้แกะสลัก เครื่องเงิน เครื่องถม ฯลฯ การมีนักท่องเที่ยวเป็นจ านวนมากมา
จับจ่ายใช้สอย จะเป็นแรงกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาทั้งประสิทธิภาพและคุณภาพ สินค้าที่ระลึกชนิด
ใหม่ๆ ได้รับการคิดค้น พัฒนาให้มีรูปแบบทันสมัยสอดคล้องกับสมัยนิยม รวมถึงการกระตุ้นให้มี
การค้นคว้าการออกแบบบรรจุภัณฑ์ให้มีความดึงดูดใจ สินค้าที่ระลึกหลาย ชนิดผลิตจากเศษวัสดุ
หรือวัสดุเหลือทิ้งไร้ค่า เมื่อได้น าวัสดุดังกล่าวมาแปรรูปเป็นสินค้าที่ระลึกแล้ว จะท าให้สินค้านั้นมี
มูลค่าเพิ่มขึ้น เป็นประโยชน์ทั้งต่อผู้ซื้อและผู้ผลิต เช่น การน าเศษผ้ามาท าเป็นพรม เศษหนังมาท า
เป็นพวงกุญแจ ที่คั่นหนังสือจากเศษไม้ไผ่ น ากระป๋องน้ าอัดลม หรือ เบียร์ มาประดิษฐ์เป็นรูปต่างๆ
เช่น หมวก (แทตติยา ทองใบ, 2553)
