Page 116 - ธาดา ยิบอินซอย
P. 116
สมควรไหมที่ต้องลดมาตรฐาน
เพราะเราไม่ถึงขั้น
สารแพทยศาสตรศึกษา ม.อ. ปีที่ 6 ฉบับที่ 3 เดือนกรกฎาคม - กันยายน 2542
ั
ื่
ี้
ี้
่
ั้
หัวข้อเช่นนเป็นตวตนม�ได้อย�งไร บ่อยครงจะโดนถ�มในทำ�นองของหัวเรองนโดยท ี่
อ�จไม่ใช่ตรงไปตรงม�เช่นนี้ จะให้ตัวอย่�งหลัง จ�กประเมินผลง�นวิจัยของหนึ่งโครงก�ร
่
ผมก็ให้คว�มเห็นว� จุดอ่อนจุดหนึ่งของผลง�นที่ไม่ได้คุณภ�พนั้นคงม�จ�กก�รเขียน
โครงก�ร (proposal writing) คือนักวิจัยผู้นั้นไม่ได้เขียนอย�งละเอียดหรือรอบคอบ
่
ั้
่
ุ
เพียงพอ เช่น ไม่ให้เหตผลอย�งชัดเจนในก�รตงโจทย์ในสงทจะศึกษ� ผลของก�รพิจ�รณ�
ี่
ิ่
ี่
ั้
ิ
่
ปร�กฏว� ทงๆ ทมีข้อบกพร่องเช่นนั้น ทุนนนก็ยังได้รับก�รอนมัต อ�จเพร�ะคิดว�สำ�หรับ
่
ั้
ุ
ิ่
ื่
ี้
ั้
พวกเร�เขียนถึงขนน ก็ควรเพียงพอ เมอมีก�รปรึกษ�ห�รือเพมเติม ผมก็ยังยืนยันในคว�ม
่
ั
่
ี่
ั้
์
เห็นว�หลกทสำ�คัญม�กในก�รทำ�วิจัยก็คือก�รเขียนโครงก�ร จึงมีก�รพูดคุยว�ถ้�ตงเกณฑ
(ในที่นี้คือเกณฑ์ของ proposal writing) ให้สูงขึ้นหรือเคร่งครัดไปอ�จไม่มีใครสมัคร
ขอทุน หรือผู้ประสงค์จะวิจัยอ�จไปห�ทุนจ�กแหล่งอื่นที่ไม่ค่อยเคร่งครัด ซึ่งจะทำ�ให้ข�ด
ผู้ทำ�วิจัยสำ�หรับกองทุนนี้ หรือจำ�นวนง�นวิจัยของประเทศจะลดลง สรุปแล้วก็แปลว่� เร�
ิ
้
ขอใชปรม�ณไม่ใช่คุณภ�พเปนเกณฑ ในอีกตัวอย�งหนึ่งก็คือก�รตรวจสอบผลง�นเพื่อตี
่
็
์
์
่ำ
พิมพ เผอิญผลง�นนนอยในขนต�เลยไม่เสนอให้ได้รับก�รตีพิมพ แต่ก็มีก�รโต้เถียงกันน�น
ั้
ู่
ั้
์
็
ำ
้
่
่
์
เพร�ะเปนหวงว�ผู้สงเสนอตีพิมพจะเสยหน� ข�ดก�ลังใจ และไม่พย�ย�มท�ง�นชิ้นนั้นอีก
ำ
่
ี
115
ศาสตราจารย์นายแพทย์ธาดา ยิบอินซอย
