52 ปี คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
ในปี 2567 คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มีอายุย่างเข้า 52 ปี โดยจัดตั้งขึ้นเป็นลำดับที่ 5 ในจำนวน 35 คณะ ของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เป็นสถาบันการศึกษาในภาคใต้ ซึ่งจัดการศึกษาพยาบาลในระดับอุดมศึกษาตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อเป็นศูนย์กลางการศึกษาพยาบาลในภาคใต้ และผลิตบุคลากรพยาบาลให้สอดคล้องกับแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ในระยะแรกเริ่มที่ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2516 คณะพยาบาลศาสตร์ มีฐานะเป็นภาควิซาโรงเรียนพยาบาล สังกัดคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ รับนักศึกษารุ่นแรกเข้าศึกษาเมื่อวันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2516 จำนวน 19 คน ในหลักสูตรอนุปริญญาพยาบาลและผดุงครรภ์ มีะยะเวลาศึกษา 3 ปี 6 เดือน ซึ่งรับเพียงรุ่นเดียว ในปีต่อมาได้เปิดหลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต (พยาบาล) มีระยะเวลาศึกษา 4 ปี มีนักศึกษารุ่นแรกจำนวน 20 คน ต่อมาภาควิชาโรงเรียนพยาบาล ได้ยกฐานะเป็นคณะพยาบาลศาสตร์ เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. […]
เสวนาหลักสูตรบัณฑิตศึกษาที่ตอบสนองความต้องการในยุคใหม่
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จัดเสวนา คณะกรรมการบริหารหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา หัวข้อ “หลักสูตรบัณฑิตศึกษาที่ตอบสนองความต้องการในยุคใหม่” เพื่อร่วมรับฟังมุมมองการปรับเปลี่ยนการบริหารหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษาให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียน และสถานการณ์โลกในปัจจุบัน รวมถึงการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เพื่อให้เกิดความร่วมมือในการขับเคลื่อนการบริหารจัดการหลักสูตรที่ มุ่งเน้นการบูรณาการ โดยวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิ ศาสตราจารย์นายแพทย์วิจารณ์ พานิช และศาสตราจารย์ ดร.นพ.วีระศักดิ์ จงสู่วิวัฒน์วงศ์ เมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน 2562 ณ ห้องประชุม ทางไกลวิทยาเขตต่างๆ ของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ทั้ง 5 วิทยาเขต ศาสตราจารย์ นายแพทย์วิจารณ์ พานิช กล่าวถึงระบบของหลักสูตรในปัจจุบันต้องมีการปรับรวมถึงการเรียน การสอนด้วย และสิ่งที่ต้องปรับมากที่สุด คือ กระบวนความคิดต่อนักศึกษา คำตอบต่อคำถามว่านักศึกษา คือใคร ซึ่งนักศึกษาในที่นี้ไม่ใช่แค่บัณฑิตศึกษาอย่างเดียว ทั้งนี้รวมถึงปริญญาตรี และแม้กระทั่งเด็กนักเรียน ในการซึมซับหรือรับการถ่ายทอดความรู้สำเร็จรูป มาเป็นผู้ร่วมสร้างความรู้ เพราะฉะนั้นการเลือกนักศึกษา จะต้องเน้นที่แรงบันดาลใจ เป็นตัวหลัก เกรดจะเป็นตัวรอง ซึ่งแรงบันดาลใจเกิดการกระตุ้นสู่เป้าหมายสูงสุด ในการที่จะทำประโยชน์ให้ผู้อื่นและสร้างพลเมืองที่มีคุณภาพ เพราะฉะนั้นบัณฑิตแห่งอนาคต คือสอนอย่างเดียวไม่ได้ […]
