หมวดหมู่
สถานที่ทางศาสนา
ภาพจาก : เพจวัดสลักป่าเก่า ; https://link.psu.th/Qe3Tx
วัดสลักป่าเก่า เป็นวัดราษฎร์ สังกัดมหานิกาย ตั้งอยู่เลขที่ ๑๕๓ บ้านปลายนา หมู่ที่ ๑ ตําบลชิงโค อําเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ ๑๗ ไร่ ๑ งาน ๖๐ ตารางวา สร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๒๗๗ ตรงกับสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ปลายกรุงศรีอยุธยา เดิมเรียกว่า “วัดสลักเก่า” หรือ “วัดเก่า” แต่เนื่องจากมีวัดสลักป่าใหม่สร้างขึ้นมาและตั้งอยู่ในตําบลเดียวกัน วัดนี้จึงมีนามว่าใหม่ว่า "วัดสลักป่าเก่า" เพื่อไม่ให้สับสน ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๐๐ มีเขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๑๒ เมตร ยาว ๑๙ เมตร บริเวณวัดด้านหน้าของวัดมีความยาว ๘๖.๕๐ เมตร ด้านหลังยาว ๙๖ เมตร มีรั้วกำแพงกั้นโดยรอบ พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบ มีอาคารเสนาสนะต่าง ๆ ประกอบด้วยอุโบสถ ศาลาการเปรียญ กุฎีสงฆ์ อาคารเรียนพระปริยัติธรรม (วัดได้เปิดสอนพระปริยัติธรรมตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๑๕ แต่ไม่ได้ขอยกเป็นสำนักเรียนในเวลาสอบสนามหลวงจะส่งนักเรียนเข้าสอบในนามสำนักเรียนวัดมะม่วงหมู่) และอาคารห้องสมุด
อุโบสถ
ภาพจาก : เพจวัดสลักป่าเก่า ; https://link.psu.th/Qe3Tx
อุโบสถของวัดสลักป่าเก่าจากข้อมูลทราบว่าสร้างทับโบสถ์เก่าที่มีมาก่อน เป็นสถาปัตยกรรมท้องถิ่นภาคใต้ที่ได้รับอิทธิพลจากพระราชนิยมในรัชกาลที่ ๓ ลวดลายปูนปั้นในอุโบสถมีลักษณะพิเศษและมีคุณค่าทางความงามที่แสดงฝีมือช่างท้องถิ่นที่หาดูได้ยาก ลักษณะเป็นอุโบสถก่ออิฐถือปูนยกฐานสูง หลังคามุงกระเบื้องชั้นเดียวต่อด้วยปีกนก เสาสูง มีระเบียงที่สามารถเดินได้รอบ ช่องประตูและหน้าต่างกว้าง ตกแต่งด้วยลายปูนปั้นลงสี บริเวณช่วงต่อของหลังคากับปีกนกตกแต่งเป็นรูปปั้นยักษ์หรือเทวดาแบกเป็นระยะ ๆ โดยรอบ หลังคาประดับด้วยช่อฟ้า ใบระกา และหางหงส์ บริเวณหน้าบันของอุโบสถ ตกแต่งด้วยลายปูนปั้นรูปเทวดาประทับนั่งอยู่ในวิมานเรือนยอด กรมศิลปากรได่ประกาศขึ้นทะเบียนอุโบสถเป็นโบราณสถาน เมื่อวันที่ ๑๕ กันยายน ๒๕๔๐
ภายในอุโบสถ
ภายในอุโบสถประดิษฐานพระพุทธรูปประทับนั่ง นอกจากนี้ยังมีพระพุทธรูปอื่น ๆ ประกอบอีกด้วย เช่น พระพุทธรูปหยกขาวศิลปะพม่า พระพุทธรูปประทับยืนปางรำพึง พระพุทธรูปแบบจีน (พระสังกัจจายน์) เป็นต้น
