หมวดหมู่
จังหวัด
ถ้ำพระขยางค์เป็นถ้ำตามธรรมชาติที่สวยงามอีกแห่งหนึ่งของระนอง ถ้ำพระขยางค์ เดิมชื่อถ้ำขาหยั่ง อยู่ในเทือกเขาตำบลลำเลียง ห่างจากที่ว่าการอำเภอกระบุรี ๑๘ กิโลเมตร โดยมีทางแยกซ้ายจากถนนเพชรเกษม (ระนอง-ชุมพร) บริเวณกิโลเมตรที่ ๕๖๓ ถึง ๕๖๔ เข้าไปอีก ๑ กิโลเมตรเป็นถ้ำเก่าแก่ขนาดเล็ก ซึ่งมีตำนานเก่าแก่ที่เกี่ยวกับการสร้างเมืองกระบุรี มีหินงอกและหินย้อยอยู่ภายในถ้ำมีภาพเขียนสีแบบโบราณที่ทรงคุณค่ามากตลอดถึงมีการพบเครื่องปั้นดินเผา และเชื่อว่าเป็นอีกหนึ่งถ้ำของมนุษย์หินในอดีต เส้นทางท่องเที่ยวภายในถ้ำประมาณ ๔๐ เมตร มีบันไดขึ้นสู่ยอดถ้ำสามารถมองวิวทิวทัศน์ของลำน้ำกระบุรีและฝั่งประเทศพม่า มีบันไดขึ้นสู่ด้านบนสามารถทะลุออกภายนอกซึ่งเป็นบริเวณที่เชื่อกันว่ามีการนำเอาสมุนไพรที่หายากมาปลูกไว้การเที่ยวชมจะต้องนำเทียนไขหรือไฟฉายติดตัวไปด้วย บรรยากาศภายในถ้ำค่อนข้างอับชื้นมีค้างคาวอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากบริเวณรอบถ้ำมีสะพานเส้นทางศึกษาธรรมชาติระบบนิเวศชายฝั่งมีป่าจากและป่าโกงกางเป็นอีกแห่งหนึ่ง ที่เหมาะสำหรับนักดูนกป่าชายเลนทั้งนกแต้งแร้วป่าโกงกาง และนกกระเต็นอีกหลายสายพันธุ์ จากบันไดที่ขึ้นสู่ด้านบนที่สามารถทะลุออกภายนอกได้ซึ่งเป็นบริเวณที่เชื่อกันว่ามีการนำเอาสมุนไพรที่หายากมาปลูกไว้ ถ้ำพระขยางค์สามารถแบ่งพื้นที่ออกเป็น ๓ ส่วน คือ
๑. ถ้ำพระขยางค์
๒. ถ้ำพระซึ่งเป็นที่ ประดิษฐานพระพุทธรูปจำนวนมาก
๓. ทางเดินศึกษาธรรมชาติยาวประมาณ ๑ กิโลเมตร ซึ่งได้มีการทำเส้นทางเดินไว้ อย่างดี โดยจะพาอ้อมภูเขาผ่านป่าต้นจากและป่าโกงกางซึ่งบรรยากาศดีมาก
ถ้ำพระขยางค์มีประวัติแบบนิทานปรัมปราเล่าว่านายแก้วชาวเมืองนครศรีธรรมราช เป็นนายบ้านอยู่ที่ตำบลปากจั่น จับเต่ากระสีทองไปถวายเจ้าเมืองชุมพร เจ้าเมืองชุมพรได้นำไปถวายพระเจ้าอยู่หัวอีกต่อหนึ่ง ทำให้นายแก้วได้รับความดีความชอบพระทานบรรดาศักดิ์เป็นพระแก้วโกรพ และให้ปกครองเมืองตระหรือเมืองกระ พระแก้วโกรพได้ส่งบุตรชายชื่อนายทองไปศึกษาศิลปวิทยาที่เมืองนครศรีธรรมราช ด้วยหวังจะให้มาเป็นเจ้าเมืองสืบแทนตน ระหว่างนั้นพระแก้วโกรพได้นางจันเป็นภรรยาอีกคนหนึ่ง เมื่อนายทองบุตรชายกลับมาก็ได้ผูกสมัครรักใคร่ได้เสียกับนางจันภรรยาบิดา ความเกรงว่าบิดาจะทราบเรื่องจึงคิดจะทำปิตุฆาต แต่พระแก้วโกรพทราบเรื่องก่อนจึงโกรธมาก ได้ให้สั่งจับบุตรชายนายทองใส่ขื่อคาไปฆ่าทิ้ง แต่นายทองสำเร็จวิชาอยู่ยงคงกะพันมาการเฆี่ยนตีหรือใช้อาวุธจึงไม่เป็นผล บิดาจึงสั่งจับบุตรชายขึ้นขาหยั่งโดยใช้ไม้ ๓ ต้นปักโคนทะแยงเป็นรูป ๓ มุม ปลายไม้ผูกติดกันไว้แล้วให้เอาไปไว้ในถ้ำเขาแหลมเนียง นางน้อยผู้เป็นมารดาได้พยายามหาช่องทางส่งอาหารไปให้แต่ก็ไม่เป็นผล อาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิชาทราบเรื่องก็นำว่านจำนวนมากมาเพื่อช่วยเหลือก็ไม่ทันการนายทองทรมานจนตายด้วยการอดอาหาร ที่ซึ่งพระพระแก้วโกรพจับบุตรชายนายทองใส่ขื่อคาไปฆ่าทิ้งคือเขาหยาง ซึ่งสันนิษฐานว่าน่าจะมาจากคำว่าขาหยั่งที่เพี้ยนมาเป็นพยางและขยางค์ในที่สุด
