Page 45 - เทพรัตน์...ในดวงใจ นานเท่าใดจะขอเทิดทูน
P. 45
มธุรสบทนิพนธ์นั้นล้นค่า
เป็น “กวีศรีประชา” ฟ้าสรรส่ง
ประดับเด่นเป็นศรีจักรีวงศ์
อยู่ยืนยงสืบต่อธรณิน
โอ้ดวงเดือนเลื่อนฟ้าลอยมาแล้ว
เกิดดวงแก้วก่องศรีกวีศิลป์
ทรงเป็นขวัญบรรดาข้าแผ่นดิน
ทรงเป็นปิ่นปกเกล้าชาวกวี
ชื่นเอยชื่นหัวใจหาไหนเท่า
ชื่นใจเหล่าวรรณศิลป์ทุกถิ่นที่
หยาดเมตตาบ่าเย็นเช่นนที
ธารปรานียิ่งสุคันธ์บรรโลมใจ
โอ้ค าหอมหอมหวานคู่กาลกัป
อย่าลาลับยืนอยู่คู่สมัย
สูญฟ้าดินสิ้นกาลอย่าลาญไป
จารึกไว้ยั่งยืนยิ่งผืนฟ้า
บทเพลงหวานขานขับรับพระขวัญ
พรทวยเทพทุกชั้นเทิดชันษา
ทรงเป็นสร้อยร้อยรัดสวมฉัตรา
เพื่อมหาบารมีที่บ าเพ็ญ
41
