Page 38 - เหนือเกล้าชาวสงขลานครินทร์
P. 38
การพัฒนาตามแนวพระราชด�ารินั้น ทรงให้ความส�าคัญที่การพัฒนาคนให้อยู่ได้ด้วยการ
พึ่งตนเอง ซึ่งเป็นการพัฒนาให้มีความยั่งยืน ทรงใช้หลักในการพัฒนาที่เป็นเหตุเป็นผล
โดยค�านึงถึงความรวดเร็ว และทันต่อเหตุการณ์
สาระส�าคัญของโครงการพัฒนาชนบทในระยะแรกถึงปัจจุบัน จะเกี่ยวข้องกับ
การแก้ไขปัญหาต่างๆ ให้แก่ราษฎรทั้งสิ้น เพื่อส่งเสริมให้เกิดการกินดีอยู่ดี โดยได้ทรงศึกษา
และหาวิธีแก้ไขปัญหา ด้วยพระองค์เอง ทรงเริ่มศึกษาเรื่องการเกษตร โดยใช้พื้นที่ใน
บริเวณสวนจิตรลดาเป็นที่ทดลอง และปัจจุบันก็ยังทรงท�าการศึกษาวิจัยอยู่ เน้นเรื่องข้าว
และพืชตระกูลถั่ว นอกจากนี้ทรงริเริ่มโครงการพัฒนาที่ดินโดยการจัดสรรที่ดินท�ากินให้
ราษฎร ทรงมุ่งมั่นที่จะส่งเสริมฐานะความเป็นอยู่ของเกษตรกรซึ่งขาดแคลนที่ดินท�ากิน
หรือมีที่ดินไม่เพียงพอกับการท�ามาหากิน ตลอดจนการขาดแคลนปัจจัยต่างๆ ที่ให้สามารถ
พึ่งตนเองได้ กระจายอยู่ทั่วประเทศ ทรงย�้าว่าการจะบรรลุถึงเป้าหมายอันก่อให้เกิด
ความมั่นคงโดยรวม จะต้องมีวิธีการปฏิบัติในการพัฒนาโดยยึดปัญหาและสภาพแวดล้อม
ของแต่ละพื้นที่เป็นหลัก รวมทั้งทรงให้ความส�าคัญกับความกระตือรือร้นของคนในพื้นที่
ปัญหาและความต้องการของประชาชนเหล่านั้นมากเป็นพิเศษ การรวมกลุ่มประชาชน
เพื่อแก้ปัญหาหลักของชนบท ซึ่งเป็นรากฐานส�าคัญประการหนึ่งของการพัฒนาพึ่งตนเอง
โดยเฉพาะการรวมตัวในรูปสหกรณ์ โดยทรงเน้นเสมอถึงความจ�าเป็นที่จะต้องกระตุ้น
ให้เกิดการรวมตัวในรูปแบบต่างๆ เพื่อแก้ปัญหาที่ชุมชนเผชิญอยู่ร่วมกัน หรือเพื่อให้
การท�ามาหากินของชุมชนด�าเนินไปอย่างมีประสิทธิภาพ การพัฒนาจะต้องท�าอย่าง
ค่อยเป็นค่อยไป มีพระราชด�าริอยู่เสมอว่า ชุมชนควรจะพึ่งตนเองในเรื่องของอาหารก่อน
และค่อยก้าวไปสู่การพัฒนาด้านอื่นๆ
โดยที่ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงเป็นพระมหากษัตริย์
นักพัฒนาที่สนพระราชหฤทัย ศึกษาค้นคว้าวิจัยเพื่อการพัฒนาในทุกๆด้าน อย่างจริงจัง
โดยเฉพาะด้านการพัฒนาชนบท การพัฒนาชุมชน และการพัฒนาสังคม ทรงให้ความส�าคัญ
34
