Page 106 - เหนือเกล้าชาวสงขลานครินทร์
P. 106
เป็นค�าที่พูดออกมา ความจริงทุกคนก็ควรจะปฏิญาณตนด้วยตนเองกับตัวเองแล้วได้พูดมาตั้งแต่
เรื่องออกไปพัฒนา ทั้งด้านความรู้สูง คือให้มีความรู้สูงนี้ ให้เป็นประโยชน์ถึงชาวบ้านได้อย่างไร
แล้ว ก็เข้าใจว่าคงเห็นว่าความรู้นี้เป็นความส�าคัญ ความสามัคคีก็เป็นความส�าคัญ การสอดคล้อง
กันในวิชาเป็นของส�าคัญ การตั้งจิตที่จะท�างานท�าการเพื่อส่วนรวมก็เป็นของส�าคัญ เพราะว่า
จะท�าให้มีบ้านมีหลังคาปกป้องหัวไว้ ฉะนั้น ก็เข้าใจว่าท่านทั้งหลายจะต้องมีก�าลังใจให้มาก
ก็ขอให้มีก�าลังใจ ไม่ได้ขอที่จะให้พร ไม่ได้ขอพรอะไรเลย ก็ไม่ต้องให้พร เพราะว่าถ้าแต่ละคน
มีก�าลังใจในทางที่ถูกมีการตั้งใจที่จะท�าอะไรที่ถูก ย่อมมีพรอยู่แล้ว กับตัวตลอด ไม่ต้องให้ คือ
ผู้ที่ตั้งใจดี มีความคิดสุจริต บริสุทธิ์ เป็นพรอยู่ และถ้าเอาความคิดบริสุทธิ์ สุจริตนี้มาเพ่งอะไร
ก็ตามคือมาคิดจะเรียนดีๆ ก็เรียนได้ดี เพราะมีความตั้งใจที่จะเรียนไม่วอกแวกไปที่ไหน เมื่อเรียน
ดีแล้วจะสอบไล่หรือไม่สอบไล่ คือไม่ได้หมายความว่าจะยุไม่ให้สอบไล่ แต่ว่าถ้ามีการสอบไล่
หรือไม่มีการสอบไล่ก็ตาม เราได้เล่าเรียน เราได้ศึกษาดีแล้ว เรามีความรู้ ความรู้นี้เมื่อมีความ
ตั้งใจบริสุทธิ์แล้ว เอาไปใช้ก็เอาไปใช้ได้ดี ฉะนั้นไม่ต้องให้พร และเพียงแต่พูดว่าให้ไปดูก�าลังใจ
ของตัว ความตั้งใจของตัวว่ามีดีหรือไม่มีดี ถ้าผู้ใดทักท้วงว่าไม่ได้ขอพรแต่ก็ขอพรอยู่ดี ผู้ใดที่
ต้องการพร ไปเพ่งดูในความตั้งใจของตนว่าดีหรือไม่ดี บริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ เหมือนไปเปิดตู้
ดูในตู้นั้นจะเห็นว่ามีห่อหนึ่งเขียนว่า “พร” เปิดห่อนั้นจะมีพรอยู่ในนั้น และจะมีวิธีที่จะปฏิบัติ
ให้ได้ความส�าเร็จ ทั้งในการเรียนหรือการสอบไล่ได้หรือในกรณีที่ไม่มีการสอบ จะได้ความรู้ที่ดี
ที่มั่นคง จะได้รับการยืนยันว่าเป็นผู้มีความรู้ดี และเมื่อออกไปท�างานจะมีความส�าเร็จมีบุคคล
อื่นคือผู้อื่นจะยกย่องชมเชย เราจะมีความส�าเร็จ ความพอใจทุกประการ ก็ขอให้โชคดีทุกคน
102
