(ไม่ไช่) ขยะ
ถ้าบางครั้งเรามองตัวเองไม่เห็น ลองให้คนอื่นช่วยมองก็อาจจะทำให้เราเห็นตัวเองได้ชัดขึ้น หนังสือเล่มนี้เขียนโดย พอล คอนเนต ชาวอังกฤษ เป็นศาสตราจารย์ประจำภาควิชาเคมี มหาวิทยาลัยเซนต์ลอว์เรนซ์ รัฐนิวยอร์ก เขาทุ่มเททำการวิจัยเรื่องการจัดการการของเสียโดยเฉพาะประเด็นทางวิชาการที่เกี่ยวกับการปล่อยสารพิษไดออกซินจากโรงงานเผาขยะซึ่งปนเปื้อนเข้าสู่ห่วงโซ่อาหารในระบบนิเวศ สิ่งที่เขามองเห็นน่าสนใจอยู่ไม่น้อย เขากล่าวถึงเรื่องของการกำจัดของเสีย เรื่องการจัดการวัสดุเหลือใช้ และบทบาทของวิทยาศาสตร์ในยุคโลกาภิวัฒน์
อ่านแล้วจะพบคำตอบที่ว่าโรงงานเผาขยะเป็นทางเลือกการกำจัดของเสียที่ล้าหลัง ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นติดได้จาก
บทแรก ของเล่มนี้ การเผาขยะมูลฝอยเทศบาล วิธีการจัดการของเสียที่ไม่เหมาะสมสำหรับศตวรรษที่ 21
บทที่ 2 การเผาของเสียทางการแพทย์ : ความผิดพลาดที่เกิดจากวิธีการแก้ไข แก้ไขกันอย่างไร จึงทำให้มีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นต้องติดตาม
บทที่ 3 ทางเลือกใหม่ในการจัดการวัสดุเหลือใช้ เรื่องนี้ทางออกที่แท้จริงควรเริ่มตั้งแต่ การคัดแยกขยะ ณ แหล่งกำเนิด ในกองขยะมีของเหลือใช้ที่สามารถนำมาใช้ซ้ำได้อีก
หากเราได้คัดแยกขยะก่อนนำไปกำจัด ขยะก็คงไม่มี หรือ มีก็น้อยมาก
บทสุดท้าย การบริโภคเกินความจำเป็น ความอ่อนน้อมถ่อมตน และความอยู่รอดบนโลกซึ่งมีทรัพยากรอยู่อย่างจำกัด เราต้องกำจัดอะไรออกไปบ้าง
ท้ายเล่มมีภาคผนวก ที่จะทำให้ผู้อ่านได้รับความรู้ จากเนื้อหาได้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
ผู้แต่ง : พอล คอนเนต ; ธารา บัวคำศรี, บรรณาธิการ
Call No. : TD791 ค53 2545
