Page 36 - สงขลา
P. 36

36
                                                   อ าเภอที่ส าคัญในจังหวัดสงขลา






               อ าเภอสทิงพระ



                                            แต่ชาวบ้านลืมชื่อเดิมเสียแล้ว จึงแต่งนิทานขึ้นมาว่า มีคนจะ



                           เอาพระทิ้งที่คลองนั้น เลยเรียกว่าคลองจะทิ้งพระ และต านานอื่น ๆ


                           ที่เกี่ยวกับจะเอาพระธาตุหรือเอาพระมาทิ้งไว้                            นอกจากนี้ยังมีชื่อหมู่บ้าน



                           ต าบล อีกแห่งหนึ่งในแถบนั้นชื่อ "จะทิ้งหม้อ” หรือ “สทิงหม้อ” ใน


                           อ.สิงหนคร ชื่อนี้ในเอกสารเก่า ๆ เรียก “จทิงถมอ” ซึ่งเป็นค าภาษา



                           เขมรโบราณอีกเช่นกัน แปลว่าคลองหิน ซึ่งตรงนั้นก็มีชื่อ “คลองสทิง


                           หม้อ” อยู่ด้วย ภาษาเขมรที่ฝังรากลงในชื่อนามต่าง ๆ นี้เป็นชื่อที่เกิด



                           จากภาษาปากชาวเขมรที่เข้าไปตั้งภูมิล าเนาอยู่เรียกขานกันเองก่อนจะ


                           กลืนกลายเป็นภาษาไทยไปในเวลาต่อมา



                                                   จากหลักฐานพบว่าการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ในพื้นที่


                           จังหวัดสงขลา                 เริ่มมาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์                          เมื่อประมาณ



                           ๖,๐๐๐            ปีมาแล้ว             หลักฐานส่วนใหญ่พบตามถ้ าและเพิงหินบนภูเขา


                           ทางด้านทิศตะวันตก และทิศใต้ของจังหวัด พบภาชนะดินเผาแบบหม้อ



                           สามขา ภาชนะเผาลายเชือกทาบ ขวานหินขัด โครงกระดูกมนุษย์และ


                           สัตว์ในสมัยหินใหม่ฝังอยู่ในถ้ าและเพิงหินทางทิศเหนือของเขารักเกียรติ



                           ต าบลก าแพงเพชร อ าเภอรัตภูมิ พบภาขนะดินเผาลายเชือกทาบ ในสมัย


                           หินใหม่เป็นจ านวนมาก ที่เขารูปช้าง ต าบลปาดังเบซาร์ อ าเภอสะเดา



                           พบขวานหินขัดที่บ้านควนตูล อ าเภอเมือง ที่ต าบลบาโหย อ าเภอสะบ้า


                           ย้อย และที่บริเวณคาบสมุทรสทิงพระ
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41