Page 32 - สงขลา
P. 32
32
สมัยเมืองสงขลาฝั่งบ่อยาง
สร้างเมืองสงขลาฝั่งบ่อยาง สู่ความรุ่งเรือง และความมั่ง
คั่งของเมืองท่าจนถึงเมืองท่องเที่ยว จากการขยายตัวของเมืองสงขลาฝั่ง
แหลมสน ท าให้ปัญหาการขาดแคลนน้ าจืดเพื่อการอุปโภคบริโภค ทวี
ความรุนแรงมากขึ้น ประกอบกับพื้นที่บริเวณสงขลาฝั่งแหลมสน เป็น
พื้นที่ลาดชันเชิงเขา ท าให้เป็นอุปสรรคต่อการขยายตัวของเมืองรวมถึง
อาจเป็นอุปสรรคของการขยายตัวเป็นเมืองท่าในอนาคต
แม้จากลักษณะทางภูมิศาสตร์ น่าจะเป็นข้อได้เปรียบแต่
เนื่องจากมีพื้นที่ในแนวราบไม่เพียงพอ จึงท าให้เจ้าพระยาวิเชียรคีรี
ี่
(เถี้ยนเส้ง) ไปตั้งเมืองสงขลาใหม่ที่ต าบลบ่อยาง (สถานทปัจจุบัน)
ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๓๗๙
ซึ่งเมืองใหม่ที่สร้างขึ้น ก็ยังคงรักษาความเป็นเมืองท่าไว้
อย่างเดิม โดยในเบื้องต้นของการสร้างเมือง เจ้าพระยาคีรี (เถี้ยนเส้ง
ณ สงขลา) ได้เริ่มสร้างป้อม ก าแพงเมืองยาว ๑,๒๐๐ เมตร และ
ประตูเมือง ๑๐ ประตู ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๓๗๙ หลังจากนั้นจึงได้วางหลัก
เมือง (ไม้ชัยพฤษพระราชทาน) และสมโภชน์หลักเมืองในปี พ.ศ.
์
๒๓๘๕ และเรียกบริเวณพื้นที่นี้ว่า “เมืองสงขลาฝั่งบ่อยาง” ก่อนท ี่
เจ้าพระยาคีรี (เถี้ยนเส้ง) จะถึงแก่กรรมในปี พ.ศ. ๒๔๐๘
