Page 61 - ธาดา ยิบอินซอย
P. 61
แด่ครูแพทย์
ผู้มีหัวใจเพื่อเพื่อนมนุษย์
ขณะตรวจคนไข้ในช่วงเช้�ของวันที่ 24 พ.ย. 2553 ผมได้รับโทรศัพท์จ�กคุณกุ้งว่�
ื่
อ�จ�รย์ธ�ด� coma หลังตนนอนเช้� ต้องเข้� OR ด่วน ทร�บภ�ยหลังว่�มีเลือดออกในสมอง
ช่วงบ่�ยผมเลยโทรถ�ม อ.พรรณทิพย์ และม�เยี่ยมอ�จ�รย์ที่ ICU ศัลย์ แว๊บแรกที่ทร�บ
ั้
ิ่
รสึกใจห�ย อ�จ�รย์เพงทวงง�นท�ง email พวกเร� คืนก่อนหน้�อ�จ�รย์จะป่วยหนักครงน ี้
ู้
โดยเฉพ�ะก�รนัดหม�ยทีมช�ยแดนใต้ ห�วันว่�ง ม�ร่วมวงถกต�มง�นกันในวันอ�ทิตย์ที่
ึ
ี
ู
นัดหม�ยกันทุกเดือน ซ่งเป็นเวทีท่อ�จ�รย์ปลดปล่อยพลัง มอบง�นแบบขอร้องแกมบังคับ ผ้รับง�น
ก็จำ�นนด้วยคว�มเต็มใจ ผนวกกับเสียงหัวเร�ะของผู้ร่วมวงสนทน�ทุกครั้งไป
ที่ประหลาดใจ อาจารย์ยกมือไหว้แล้วขอบคุณชาวบ้าน
“ผมเพิ่งรู้ว่า ผมไม่รู้อะไรอีกมาก พวกคุณสอนผมเยอะเลย
ผมโง่อยู่ตั้งนาน ขอบคุณทุกคนนะครับ” เล่นเอาผมและ
ชาวบ้านอึ้งไปตาม ๆ กัน
่ำ
ื่
ั้
ู้
ผมรจักอ�จ�รย์ครงแรกเมอ 10 ปีก่อน ในโครงก�รวิจัยระยะย�วเทพ�จ�กเสียงร�ลือ
ว่�อ�จ�รย์ดุ จริงจังม�ก แต่กลับพบว่� อ�จ�รย์มีคว�มเมตต� คว�มอ่อนโยน ซ่อนอยข้�งใน
ู่
ห�รไม่ว่� อ�จ�รย์อ่อนน้อมถอมตน ไม่เคยคิดว่� “ฉันแน่” แต่กลับสอนให้เร�เรียนรจ�กของ
่
ู้
ู้
ู่
ึ่
ั้
จริงอยตลอดเวล� ครงหนงผมพ�อ�จ�รย์ และ อ.พรรณทิพย์ เข้�หมบ้�น ไปคุยกับช�วบ้�น
ู่
กล�งสวนสมรม มีทั้งผลไม้ เง�ะ ทุเรียน มังคุด พอเป็นสังเขป เรื่องรวม ๆ ก็เป็นเรื่อง self
care ผมดูอ�จ�รย์มีคว�มสุขม�ก ที่ประหล�ดใจ อ�จ�รย์ยกมือไหว้แล้วขอบคุณช�วบ้�น
“ผมเพิ่งรู้ว่� ผมไม่รู้อะไรอีกม�ก พวกคุณสอนผมเยอะเลย ผมโง่อยู่ตั้งน�น ขอบคุณทุกคน
นะครับ” เล่นเอ�ผมและช�วบ้�นอึ้งไปต�ม ๆ กัน
ตั้งแต่ปล�ยปี 2549 ผมมีโอก�สทำ�ง�นกับอ�จ�รย์อย่�งใกล้ชิด เรื่องสถ�นก�รณ์
ึ่
คว�มไม่สงบในช�ยแดนใต้ อ�จ�รย์ทมเทสำ�หรับง�นน ใช้คว�มคิด ใช้พลังม�ก เสมือนหนง
ุ่
ี้
60
ครูแพทย์ผู้ประเสริฐ