Page 17 - 2019-6

2.2 โหม่ง คือ ฆ้องคู่ ท�าด้วยโลหะ ใบเล็ก 1 ใบ ใบใหญ่

โหม่ง 1 ใบ ประกอบอยู่ในกล่องไม้ให้เกิดเสียงก้อง เวลาบรรเลงมีไม้ตี

หุ้มยาง หรือผ้า ไม่ให้เสียงแตกและมีไม้เนื้อแข็งสี่เหลี่ยม 1 อัน
เอาไว้สัมผัสกับหน้าโหม่งให้หยุดเสียง ใช้บรรเลงประกอบการ

เล่นหนังตะลุง โนรา และลิเกป่า แต่เดิมใช้ไม้ท�าโหม่ง เรียกว่า

กดเพื่อฟังเสียงโหม่ง โหม่งฟาก ต่อมาได้วิวัฒนาการมาเป็นการหล่อด้วยเหล็ก และ
ทองเหลือง ตามล�าดับ เรียกว่า โหม่งเหล็กและโหม่งหล่อ

2.3 กลอง มี 2 ลักษณะ คือ หุ้มหรือขึงด้วยหนังสัตว์
หน้าเดียวและสองหน้า ได้แก่

- โทน หรือกลองทัด (คล้ายกลองเพลของภาคกลาง) ปกติจะ
ใช้ตีบอกเวลา และใช้ตีในเทศกาลออกพรรษา ใช้ประโคมเรือพระ

โทน (ชักพระ) และใช้ตีแข่งขันกันด้วย ที่เรียกว่า แข่งโพน หรือชัน

โพน (ประชัน)
- กลองตุ๊ก ลักษณะเหมือนกลองโนรา แต่มีขนาดเล็กกว่ามาก

ขึงด้วยหนังสองหน้า ใช้บรรเลงประกอบการแสดงหนังตะลุง

- กลองโนรา จัดว่าเหมือนกลองตุ๊ก แต่ใหญ่กว่ามาก ขึงด้วย

หนังสองหน้า ใช้บรรเลงประกอบการแสดงโนรา
กลองแขก

กลองโนรา

- กลองโทน หรือกลองแขก เป็นกลองที่ขึงด้วยหนังสัตว์สองหน้า หัวท้ายไม่เท่ากัน ขนาดยาว 60-70

เซนติเมตร ตีด้วยแขนงไผ่หรือหวาย ตีได้ทั้งสองหน้า ใช้บรรเลงประกอบการเล่นกาหลอ ประกอบการแสดง
ซีละ และมะโย่ง

- ปืด เป็นกลองสองหน้า ลักษณะคล้ายตะโพนของภาคกลาง และมีขาตั้งเป็นไม้แบบตะโพนไทย ใช้ตีเวลา

ประโคมเรือพระเทศกาลพรรษา ใช้ตีแข่งขันที่เรียกว่า แข่งปืดหรือชันปืด

- ร�ามะนา ขึงหน้ากลองด้วยหนังหน้าเดียว ตัวกลองสั้น หน้ากลองกว้างมาก ขนาด 45-50 เซนติเมตร
ตัวกลองหนาราว 14-70 เซนติเมตร ใช้ประกอบการเล่นลิเกป่า ลิเกฮูลู มะโย่ง และรองเง็ง

- บานอ ลักษณะคล้ายร�ามะนา แต่มีขนาดหน้าตัดใหญ่กว่ามาก ขึงด้วยหนังสัตว์หน้าเดียว หน้ากลองนิยม

เขียนลวดลายด้วยสีสันสวยงาม ใช้ตีพร้อม ๆ กันหลาย ๆ ลูก และใช้แข่งขันกัน

17 | L I B R A R Y 2 U