Page 51 - ธาดา ยิบอินซอย
P. 51

ี่
                                                          ู้
               ก�รทมีโอก�สเป็นลูกศิษย์ของอ�จ�รย์ทำ�ให้ผมได้เรียนรถึงปรัชญ�ก�รดำ�รงชีวิตจ�กอ�จ�รย
                                                                                      ์
                         ิ่
                           ี่
                   ั่
                       ่
                                ้
                                                              ิ่
                                                                            ์
                                                    ิ
                                             ่
                                                 ้
               ผมมนใจว�สงทผมไดรับม�เป็นเพียงสวนนอยนดจ�กคว�มยงใหญ่ของอ�จ�รย อ�จ�รย์เกง ่
               รอบด้�นไม่ได้มีแต่ศ�สตร์  อ�จ�รย์มีคว�มรู้ด้�นศิลป์อย่�งดีเยี่ยม  อ�จ�รย์ปลูกต้นไม้และ
                                                        ี่
                                                             ี่
                                  ื่
                                                           ี่
                      ่
                                                 ั
               ดอกไม้ต�งๆด้วยคว�มชนชม อ�จ�รย์เป็นนกท่องเทยวทเยยมชมศิลปะในประเทศแปลกๆท ี่
                     ู้
               ผมไม่รจักม�กม�ย อ�จ�รย์เปนแฟนของทง Musical Plays และ Opera ที่ Time Square
                                                ั้
                                       ็
                                                              ื่
               ผมเรียนรก�รกินขนมจีนกับแกงไตปล�ท�งใตจ�กอ�จ�รย เรองไวน์และชีสนนเร�ต้องเตรยม
                                                  ้
                                                            ์
                       ู้
                                                                          ั้
                                                                                    ี
                                                        ี
                                                                         ้
                                                                      ้
                                                                   ์
               ไวหลังประชุมวิจัยเสมอ  ผมยังไม่เคยเจอใครกนชสก�มองแบลรไดทั้งกอนแบบอ�จ�รย์
                 ้
                                                     ิ
               ผมทร�บว่�ศิษย์ของอ�จ�รย์มีม�กม�ยตั้งแต่รุ่นแรกๆ  อย่�งท่�นน�ยกสภ�มห�วิทย�ลัย
               มหิดลคนปัจจุบัน อ�จ�รย์วิจ�รณ์ พ�นิช, อ�จ�รย์ทัศนะ นิวัฒน์ภูมินทร์, อ�จ�รย์วีระศักดิ์
                                          ์
               จงสู่วิวัฒน์วงศ์,  อ�จ�รย์ปิยทัศน  ทัศน�วิวัฒน์  ลงม�ถึงรุ่นกล�งอย�ง  อ�จ�รย์ชุมพล
                                                                       ่
               เปี่ยมสมบูรณ์, อ�จ�รย์สุกิจ แย้มวงศ์, อ�จ�รย์ระพีพล กุญชร ณ อยุธย�, อ�จ�รย์วรวุฒิ
               จินตภ�กร, อ�จ�รย์กรีฑ� ธรรมคัมภีร์, อ�จ�รย์ชัชลิต รัตรส�ร, อ�จ�รย์สมนพร บุณยะรัตเวช,
               อ�จ�รย์รุ่งโรจน์ กฤตยพงษ์ ลงไปถึงรุ่นหล�น ๆ เช่น อ�จ�รย์รังสฤษฎ์ ก�ญจนะวณิชย์,
               อ�จ�รย์อรินทย� พรหมมินธิกุล และพวกทกำ�ลังเป็นแพทย์ประจำ�บ�นต่อยอดด�นโรคหัวใจ
                                                 ี่
                                                                    ้
                                                                             ้
               ในปัจจุบัน เช่น นพ.ธีรภัทร ยิ่งชนม์เจริญ, นพ.ธรรม ลิ่มอภิช�ติ, นพ.อร่�มวงศ์ ทวีล�ภ,
                                                               ู้
                                                                                   ั
                         ิ
                                         ่
                                            ี
               นพ.ถว�ย เงนศรีตระกูล ทุกคนต�งมประสบก�รณ์ก�รเรียนรจ�กอ�จ�รย์หล�กหล�ยกนไป
                      ่
               แต่ทุกท�นล้วนยอมรับในคว�มเป็นสุดยอดของอ�จ�รย์  ผมพิมพ์บทคว�มนี้บนเครื่องบิน
               ขณะเดินท�งม�ร่วมง�นสวดพระอภิธรรมศพให้อ�จ�รย์ที่ห�ดใหญ่ในวันพุธที่ 12 มกร�คม
               2554 อ�ยุรแพทย์หัวใจจำ�นวนม�กที่กล่�วถึงเดินท�งม�พร้อมกับผมในเครื่องลำ�นี้ ผมเชื่อ
               ว่�ถ้�ให้เวล�ผมม�กกว�นี้ผมส�ม�รถเขียนถึงคุณง�มคว�มดีและคุณลักษณะพิเศษที่รวม
                                  ่
               อยู่ในอ�จ�รย์ธ�ด�ได้เป็นเล่ม
                                                                           ื่
                     แม้ว�ท�งก�ยภ�พอ�จ�รย์ธ�ด�จะจ�กพวกเร�ไปแล้ว แต่ผมมีคว�มเชอมนว�ปรัชญ�
                                                                               ่
                                                                             ั่
                        ่
                                                                         ้
                                          ่
               ก�รดำ�รงชีวิต และคุณคว�มดีของท�นไม่ได้สูญห�ยไปด้วยเลย ในท�งตรงข�มคว�มเป็นเลิศ
               ท�งวิช�ก�ร ศิลปะและก�รวิจัย ก�รมีคว�มสุขกับง�นดูแลผู้ป่วย ก�รสอนข้�งเตียง และ
               คว�มอดทน คว�มสมถะ ได้ถ่�ยทอดแบบอย่�งที่ดีไปยังลูกศิษย์รุ่นต่�งๆในทุกสถ�บัน ซึ่ง
               ส�ม�รถต่อเนื่องไปอย่�งเป็นลูกโซ่ไปถึงรุ่นหล�นๆต่อไปไม่รู้จบ อ�จ�รย์ธ�ด�จึงไม่ได้จ�ก
               ไปจริง ปรัชญ�และคุณคว�มดีของท่�นยังคงอยู่กับพวกเร�ตลอดไป
                                                         ศ.นพ.ปิยะมิตร ศรีธร�
                                                   50
                                             ครูแพทย์ผู้ประเสริฐ
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56