Page 171 - เหนือเกล้าชาวสงขลานครินทร์
P. 171
พระบรมรำโชวำท
พระรำชทำนแก่ผู้ส�ำเร็จกำรศึกษำจำกมหำวิทยำลัยสงขลำนครินทร์
ประจ�ำปีกำรศึกษำ ๒๕๒๖
ณ มหำวิทยำลัยสงขลำนครินทร์ วิทยำเขตหำดใหญ่
วันพฤหัสบดีที่ ๒๗ กันยำยน ๒๕๒๗
ข้าพเจ้ามีความยินดี ที่ได้มาท�าพิธีมอบปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
อีกครั้งหนึ่งและที่ได้ทราบรายงานว่ามหาวิทยาลัยสามารถด�าเนินงานทุกๆ ด้านให้ก้าวหน้า
มาได้ด้วยดี ก่อให้เกิดประโยชน์สร้างสรรค์แก่ท้องถิ่นและบ้านเมืองโดยส่วนรวมเป็นอันมาก
ขอแสดงความชื่นชมกับผู้ทรงคุณวุฒิและบัณฑิตทุกๆ คน ที่ได้รับเกียรติและความส�าเร็จ
วันนี้ อยากจะพูดกับท่านทั้งหลายถึงกิจที่คนเราจะพึงกระท�าในชั่วชีวิตนี้ ถ้าคิดอย่าง
ง่ายๆ ว่าแต่ละคนเป็นมนุษย์คนหนึ่ง เป็นชีวิต ชีวิตหนึ่งเหมือนๆ กัน กิจที่จะต้องท�าก็ไม่มี
อะไรมาก และไม่มีอะไรพิสดาร แต่ละคน แต่ละชีวิตจะมีกิจปฏิบัติอย่างง่ายๆ เป็นท�านอง
เดียวกัน ตามสภาวะที่เป็นมนุษย์ คือปฏิบัติกิจเพื่อทรงชีวิตไว้ แต่โดยความจริง คนเราแต่ละ
คนมิได้เป็นเพียงหน่วยชีวิตหน่วยหนึ่งๆ ซึ่งเหมือนกันหมดดังกล่าวนั้น ต่างคนต่างก็มีจิตใจ
167
