พรศิริ บูรณเขตต์, 2548. ลูกสาวพิพิธภัณฑ์.  กรุงเทพฯ : ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร.

 

(AM79.T52P42 พ45 2548)
           
           "พ่อใช้เวลานานเป็นสิบปีที่ปรับเปลี่ยนของไร้ค่าให้มีความหมาย  พ่อเปลี่ยนคำว่าคนบ้าของเก่าเป็นนักสะสมและเปลี่ยนบ้านเป็นพิพธภัณฑ์"

         "ลูกสาวพิพธภัณฑ์" เล่มนี้ลูกสาวเขียนถึง "พ่อ" จ่าสิบเอกทวี บูรณเขตต์ ในคราวที่พ่ออายุครบ 6 รอบ และในคราวที่พิพิธภัณฑ์ "งาน" ที่เป็นชีวิตจิตใจของพ่อมีอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ 

หนังสือเล่มนี้อยู่ที่ไหน คลิกที่นี่

https://opac.psu.ac.th/BibDetail.aspx?bibno=419612